Het wachten op Far Cry 5 is bijna voorbij, maar toch kregen wij de kans de game onder handen te nemen. Wat we mochten ervaren, was een rollercoaster vol actie, explosies, rondklooien en doodgaan. Plezant toch?
Things go south
We komen aan in Hope County, Montana, waar we Joseph Seed aantreffen. Wie de game op de voet heeft gevolgd, weet al een beetje wie deze man is. Seed is een charismatische predikant die aan het hoofd staat van een sekte, Eden’s Gate. Om het kort en spoilervrij te houden; Hope County is in de ban van deze cultleader en wanneer je hem voor het eerst ontmoet, gaat alles lichtjes naar de ***. Wat had je gedacht?
Wat voor ons volgde, was een ware rollercoaster aan emoties en keiharde actie. Je weet wel, het soort waar je “oooow” en “holy shizzle” gaat. Allereerst mochten we ons personage aanmaken, wat een eerste keer is binnen de Far Cry reeks. Als man zijnde, gingen we voor een typische redneck met een rood geruit hemdje, vuile jeans en stoere bottines.
Liberate Hope County
Eens klaar belandden we na de inleiding in Hope County, wat in de macht is van Joseph Seed en zijn partners. Naar wat we ervaren hebben, spreekt het opzet van de game redelijk voor zichzelf. De map is sterk onder invloed van de bad guys, en wij moeten die zien te bevrijden. Dit kan je door in de wereld burgers te bevrijden van Eden’s Gate, settlements over te nemen, en hun apparatuur te saboteren. Niets nieuws in de reeks, maar het werkt en is simpel.
Gewapend met slechts een side-arm lopen we door de gewassen en duurt het niet lang vooraleer we onze eerste gevangene tegenkomen. Begeleid door twee, toch wel ongelukkige, cultmembers. Zonder al te veel na te denken en enkele welgeplaatste schoten, konden we ons eerste slachtoffer bevrijden. Hoewel we ons Rambo waanden, was een stealthy aanpak evengoed een optie geweest. Nieuw in Far Cry, is wat daarop volgde. Ons bevrijde slachtoffer bewapende zich met een rifle dat op de grond lag en we kregen de mogelijkheid om hem in te huren. Niet elk bevrijd slachtoffer doet dit, maar de dappere few die de risico’s aandurven, kunnen ons bijstaan in aanvallen op settlements, die misschien iets te hoog gegrepen zijn om solo aan te vatten.
Wildlife
Een gemakkelijke bevrijding, maar dat zijn ze niet allemaal. Wat verderop vonden we ons tweede slachtoffer bij een klein gebouw, waar een drietal vijanden zich verscholen. Deze keer wilden we wat meer sluipen, maar dat ging niet helemaal zoals gepland. De eerste vijand schakelden we langs achter uit, de tweede kreeg een pijl in zijn sjokkedeizen en voor de derde haalden we snel onze side-arm boven. Enkele schoten en de explosies vlogen rondom de oren. Een verloren kogel vloog namelijk recht in een olievat. Michael Bay had deze scène niet beter kunnen regisseren.
Doorheen de map in Far Cry 5 zitten voor de nodige afwisseling bovendien challenges verscholen. De challenge die wij moesten voltooien, was met een quad op tijd de checkpoints halen. Deze zijn uitdagend en vol actie. Onder typische redneck speedmetal moesten we ons een weg banen doorheen vijandige settlements en hebben we hier en daar wel een eland geraakt, oeps! Elanden waren echter niet het enige wat we tegenkwamen. In Hope County kan je evengoed beren of andere gevaarlijke beesten ontmoeten. Weglopen is dan misschien wel de beste optie.
De hype waard?
Toegegeven, echt veel tijd hadden we niet met de game en ondergetekende ging misschien iets te vaak van het pad af. Maar wat we konden zien, was een nieuwe zieke antagonist die we liever dood zien, in het prachtige Hope County. De gameplay zit weer snor zoals we gewoon zijn en er is merkelijk aan de AI gesleuteld geweest.
Het enige mankement was misschien wel een beetje de camera die plakkerig aanvoelde en in het begin wat stroef volgt. Thank god for auto aim. Dit kan echter volledig aan ons gelegen hebben, want na het eerste uur spelen merkten we er niets meer van.
Far Cry 5 releaset op PC, PS4 en Xbox One op 27 maart, en na onze ervaring in de game, kunnen we er niet meer op wachten.
Bron: Sensei Gaming
